Pandeli Evangjeli | |
---|---|
Kryeministër | |
Në detyrë 19 tetor 1921 – 6 dhjetor 1921 | |
Paraprirë nga | Iljas Vrioni |
Pasuar nga | Qazim Koculi |
Në detyrë 5 mars 1930 – 22 tetor 1935 | |
Paraprirë nga | Koço Kota |
Pasuar nga | Mehdi Frashëri |
Ministër i Punëve të Jashtme | |
Në detyrë 11 korrik 1921 – 6 dhjetor 1921 | |
Paraprirë nga | Iljas Vrioni |
Pasuar nga | Fan Noli |
Në detyrë 2 dhjetor 1922 – 25 shkurt 1924 | |
Paraprirë nga | Fan Noli |
Pasuar nga | Iljas Vrioni |
Në detyrë 3 nëntor 1930 – 20 prill 1931 | |
Paraprirë nga | Rauf Fico |
Pasuar nga | Hysen Vrioni |
Kryetar i Këshillit Kombëtar, (Asamblesë Kostituente, Parlamentit) | |
Në detyrë prill 1921 – 1922 | |
Paraprirë nga | Dhimitër Kacimbra |
Pasuar nga | Eshref Frashëri |
Në detyrë 1928–1930 | |
Paraprirë nga | Kostaq Kota |
Pasuar nga | K. Kota |
Në detyrë 1937–1939 | |
Paraprirë nga | K. Kota |
Pasuar nga | Terenc Toçi |
Kryetar i Senatit | |
Në detyrë 1 qershor 1925 – 7 qershor 1928 | |
Paraprirë nga | Eshref Frashëri |
Pasuar nga | kthim në sistem njëkameral |
Të dhëna vetjake | |
U lind më | 1859 Korçë, Perandoria Osmane |
Vdiq më | 14 shtator 1949 Korçë, Qeveria Demokratike e Shqipërisë |
Nënshtetësia | shqiptar |
Partia politike | Partia Popullore |
Punësimi | tregtar, politikan |
Pandeli Evangjeli, mbiemri i të cilit shkruhet edhe Vangjeli[1] (Korçë, 6 janar 1859 - 14 shtator 1949) ka qenë veprimtar i Rilindjes Kombëtare në mërgatën shqiptare të Rumanisë, politikan me shumë poste kyçe në periudhën e mes dy luftërave botërore, ku spikat si dy herë kryetar i legjislativit, katër herë i ekzekutivit dhe një herë kryetar i Senatit të shtetit shqiptar.[2][3] Ka qenë i pari i krishterë ortodoks që u bë kreu i ekzekutivit shqiptar,[4] si i tillë me qeverinë e tij të parë pas njohjes së pavarësisë dhe sovranitetit të shtetit shqiptar nga Konferenca e Ambasadorëve në Paris, mori masa për largimin e mitropolitit grek të Korçës, duke i dhënë fund kësodore arsimit grek në Korçë.[5]
Në lëmin e kulturës dhe gjuhës shqipe, në vitet e rinisë me familjen e tij ndihmoi në hapjen e Mësonjëtores së Korçës[3] ndërkohë që gjuha shqipe ishte ndaluar së shkruari në Perandorinë Osmane që më 1881 me ngjarjet e Lidhjes së Prizrenit.[6] Në krye të shoqërisë "Dituria" në Rumani u botuan abetaret e gjuhës shqipe, librat e Naimit e Sami Frashërit si dhe libra të tjerë me karakter patriotik që shpërndaheshin falas nëpër viset shqiptare.[7]
{{cite book}}
: Mungon ose është bosh parametri |language=
(Ndihmë!)
{{cite web}}
: Mungon ose është bosh parametri |language=
(Ndihmë!)
{{cite web}}
: Mungon ose është bosh parametri |language=
(Ndihmë!)
{{cite book}}
: Mungon ose është bosh parametri |language=
(Ndihmë!)
{{cite book}}
: Mungon ose është bosh parametri |language=
(Ndihmë!)
{{cite journal}}
: Mungon ose është bosh parametri |language=
(Ndihmë!)
<ref>
e pavlefshme;
asnjë tekst nuk u dha për refs e quajtura :5